تبعیت احکام از مصالح و مفاسد

تبعیت یا عدم تبعیت احکام از مصالح و مفاسد واقعی

بررسی قاعده ملازمه بین حکم عقل و حکم شرع با رویکردی بر نظریه تبعیت احکام از مصالح و مفاسد از دیدگاه اصولیون امامیه

«عقل» در قرآن، به صورت فعل استعمال شده که به کارگیری قوه تعقل، تدبر و تفکر در نشانه های الهی، مورد تاکید و عد بهره مندی از آن ها ، مورد توبیخ قرار گرفته است. هم جواری «عقل» با پیامبران و ائمه (ع) (حجت ظاهری) در روایات، بیان گر حجیت باطنی، مقوم کمالات انسانی و مهار کننده قوای درونی انسان است . از نظر برخی فقهای امامیه ، عقل و دین مستلزم یکدیگرند و به خاطر درک عقل از کمال و نقصان ، مصلحت و مفسده ...

امکان فهم مصالح و مفاسد مورد نظر شارع